*గంపకింద పువ్వు కథ*
🍃🌸🍃🌸🍃🌸
*ఒక ఊరిలో ఒక కోడి ఉండేది. ఆ కోడిని ఎటూ* *వెళ్లనివ్వకుండా ఒక గంప దాన్ని ఎప్పుడు మూసి పెట్టబడింది.*
*బయటకు వెళ్లాలని ఎంత ప్రయత్నించినా గంప దాన్ని వదిలేది కాదు.*
*ఆ గంపకు పక్కనే ఎదిగిన మొక్కలో పూచిన పువ్వు ఇదంతా గమనించి "ఓ గంపా! ఎందుకు ఆ కోడిని అలా మూసి పెట్టి, దాని స్వేచ్ఛను,* *ఎదుగుదలను అడ్డుకుంటున్నావ్? పాపం కదా" అంది.*
*పువ్వు మాటలకు అహంకారంతో నిండిన మనసుతో ఆ గంప "నా గుణం అంతే. నాకు నచ్చిన దాన్ని మోసుకెళ్తాను, నా ఇష్టం వచ్చిన దాన్ని మూసి పెడతాను" అని బదులిచ్చింది.*
గంప మాటలు విన్న పువ్వు చిన్న నవ్వు నవ్వి
" అన్ని పరిస్థితులు నీకు అనుకూలంగా ఉంటాయి అని విర్రవీగకు" అంది పువ్వు.
"హ హ హ అవునా! సరే ఇప్పుడు నిన్ను కూడా మూసి పెడతాను. చూస్తావా? అని ఆ గంప, పువ్వును కూడా తన కింద మూసి పెట్టుకుంది.
అయితే, గంప ఆ పువ్వును బంధించింది కానీ, ఆ పువ్వు వెదజల్లే, పరిమళాన్ని మాత్రం బంధించలేకపోయింది.
ఆ సుమగంధాలని అనుసరిస్తూ అక్కడికి వచ్చిన ఒక పసిపాప ఆ గంపను తీసి, పక్కన పడేసి, ఆ పువ్వును తీసుకెళ్లి దేవుని పాదాల వద్ద వుంచింది.
ఈ కథలోలాగే జీవితంలో ఎదగుతున్న వారిని చూసి ఓర్వలేక తమ కింద ఉంచాలని, తొక్కిపట్టాలని కుటిల పన్నాగాలు పన్నేవారికి, ఏదో ఒక సందర్భంలో పరాభవం తప్పదు.
*నేను ఎదగాలి అనుకోవడంలో తప్పు లేదు.* కానీ
*నేనే ఎదగాలి అని అనుకోవడం అంటే అది మూర్ఖత్వం అవుతుందని ఈ గంప కథలోని నీతి!!*
కన్ను చెదిరితే గురి మాత్రమే తప్పుతుంది. మనస్సు చెదిరితే జీవితమే దారి తప్పుతుంది.
*ఎవరైనా మనల్ని ఎగతాళి చేస్తే, వారికి కాలమే సమాధానం చెప్పి తీరుతుంది.*
*కరుగుతున్న క్షణానికి.... జరుగుతున్న కాలానికి అంతరించే వయసుకి....
మిగిలిపోయే జ్ఞాపకమే "మంచితనం".
*అదే మనకు నిజమైన ఆభరణం*
*సర్వే జనా సుఖినోభవంతు.*
🙏🙏
🍃🌸🍃🌸🍃🌸